We hebben weer even kunnen slapen, onze slaap uren zijn momenteel maar weinig en we moeten veel werk verrichten.
Dit werk is niet alleen fysiek maar zeker ook mentaal erg zwaar en samen met het warme weer zeer vermoeiend met weinig slaap.
Goed eten en drinken en vitamines helpen me wel, zijn al drie collega’s aan de schijterij ik niet gelukkig.
We hebben ons op gemaakt voor een avond/nacht patrouille waar veel risico bij komt kijken, want de irakezen hadden de night of power een soort feest waarbij de hemelpoort openstaat of zoiets, dus aanslagen waren niet uit te sluiten.
Was veel drukker in As samawa maar rustig van incidenten.
We proberen steeds die akelige honden kapot te rijden maar is nog niet gelukt.
Het werk wat ik doe als boordschutter is best zwaar je staat constant op een rijdende bak en het enige wat ik vast heb is de MAG, elke manouvre die de bak maakt moet ik op reageren en daarbij moet ik constant van 9 tot3 waarneming houden, vooral s’nachts heb ik ook nog eens nachtzicht apparatuur.
Voor zo ver was alles rustig en zijn we heel terug gekeerd naar de base.
Na alle onderhoud en een lekkere frisse douche gaan slapen omdat we de volgende dag de force protection hebben, oftewel een konvooi beveiliging.
Moesten vandaag weer heel vroeg eruit om ons gereed te maken voor de konvooi beveiliging naar Al Kidr en dan naar Talil een grote basis van de Amerikanen.
Is ongeveer 4 uur heen en ook weer terug.
Wij waren de voorste twee bakken die alle wegen af moesten zetten, want het konvooi gaat voor alles en een opperste concentratie heel de rit.En in plaats van honden kapot te rijden heeft een colega met de patria een ezel aangereden op de terug weg lag de ezel er nog steed, wel op slag dood hoor.
Daar op de base in Talil van de Amerikanen is echt werkelijk weer Amerikaans hoor, het kamp is net zo groot als As samawa en alles is aanwezig.
We hebben daar ook gegeten, dat is echt een feest, ze hebben zelfs de burger king en de pizzahut op dat kamp.
Deze eetschuur was geweldig vers fruit, groente alle soorten drinken ijs, gebak en koek, chips en natuurlijk de gewone keuken was ook heel goed, die lui daar komen zeker niet om van het eten.
We zagen wel een herdenking van een Amerikaan die gesneuvelt was, is toch wel weer de harde realiteit.
De terug weg was saai en rete vermoeiend de brandende zon de wind als een fohn en kostant maar opletten.
Hebben trouwens eerder deze week ook een heel apart vogeltje gezien, die vloog weg en de zon glansde de veren mooi in licht blauw en nog wat mooie kleuren was heel appart om zoiets te zien in zo’n oorlogs gebied.
We merken nog steed niets van de aanval op Najaf maar dat zal de komende weken kunnen veranderen.
De verkiezingen gaan gewoon door waarschijnlijk op 21 januari en ze weten nog niet op wie ze moeten stemmen.
De foto’s die worden gemaakt proberen we te verzamelen en dan op te sturen en dan kan Auke deze op de site zetten.
Mooi later weer meer.