Zo weer sippe nacht achter de rug, heb 12 uur met een persoon gestaan die niks zei.
Dus dat waren weer lange uren.
Buiten ziet het er bewolkt uit de zon komt er niet door en het waait redelijk, de temperatuur is dus ook gezakt.
Voor de rest zijn er geen bijzonderheden in ons gebied.
De rest van het 2e peleton draait nu zijn laaste wacht en wij vanavond weer, eindelijk is het dan voorbij.
Author Archives: Hidde
Zo zit ik weer, de aflossing is weer geweest en kunnen wij weer slapen.
Heb weer 12 uur wacht gehad zonder slaap, zijn verder geen bijzonderheden geweest.
Dit doen we tot en met woensdag en dan gaan we weer eindelijk op patrouille.
Zo zit weer achter de computer om een bericht te typen, heb vannacht van 19:00 uur tot en met 07:00 uur onafgebroken wacht moeten draaien.
We kregen externe lui van een andere eenheid en die mochten maar 2 uur op en 2 uur af, wat een stelletje kneusjes zijn dat zeg, daarom moesten wij die uren extra blijven zitten.
Ik had al niet goed geslapen dus ik ging al vrij verrot naar de wacht heb me een paar redbull’s gekocht voor het geval het zover komt.
We waren om 02:00 uur gereed om 2 uur te slapen maar er werd maar een pax afgelost dus ik heb niet kunnen slapen want om 04:00 uur gaat het organieke programa weer verder.
Heb me de redbull dan maar in mijn hoofd gegoten en een MRE ( meal ready to eat ) opgegeten.
Zodoende heb ik nu nog geen slaap, maar ik moet wel.
Ik kwam ook en keer een wachttoren opklimmen en die externe gozer zat gewoon te slapen, heb dit kneusje heel hard naar rechts gericht.
Lijkt wel of wij van luchtmobiel 20 treden beter zijn, ik weet het niet maar de dicipline is erg laag bij die lui, vreselijk.
Voor de rest heb ik heel de nacht weer naar een bijzonder mooi zwarte omgeving getuurd waar niks is te beleven.
In de morgen stegen er twee Apachi helicopters op die een paar keer rakelings langs mijn toren vlogen, prachtig.
Tevens zie je op de buitenste ring nog binnen de omheining de mensen alweer hardlopen, een rondje rond het kamp is 2700 meter dus is wel te doen.
Nou ik ga proberen te slapen, Later weer meer.
Ben helemaal kapot, we hebben de 13e van 14:00 uur tot de 14e om 07:00 wacht moeten lopen.
Was moeilijk om de laatste uren wakker te blijven maar daar verzinnen we wel wat op.
Laatste 2 dagen is er niks bijzonders gebeurd en nu moeten we dus wachten lopen tot woensdag en dan van 19:00 uur tot 07:00 uur dus de komende dagen zal er hier niet veel geschreven worden.
Tempratuur begint ook iets af te nemen vooral s’nachts.
Gisteren waren veel vreugde schoten te horen en te zien dit luid de einde van de ramadan in.
Goed slapen kan ik ook nog niet hier dus echt uitgerust voor vannacht ben ik ook niet.
Verder gaat alles goed hier en later weer meer.
We zijn gister avond weer op patrouille geweest, zou een standaard rondje worden in het oosten van As samawa.
Maar we hadden een verkeerde tolk bij ons die we moesten ruilen met de sla’s voordat het zo ver was kregen we al een bericht door dat er geschoten was ergens in de stad en of wij even polshoogte gingen nemen.
Er kwam geen info uit de bevolking dus gingen we weer naar de ING (iraqi national guard) om de tolk te ruilen.
Toen kregen we bericht dat de sla’s beschoten waren wij zichten hun op en met zijn allen, 4 bakken en helmen op zijn we het gebied gaan uit kammen, bleek bij een benzinestation op de bevolking is geschoten omdat zij in opstand kwamen om dat ze al 2 dagen aan het wachten waren op brandstof, de ing heeft daarop waarschuwings schoten gelost.
Daarna was het eindelijk tijd om naar de base terug te keren, eindelijk slapen, maar nu kwam de melding dat er een raket beschieting op handen is tegen het jappen kamp of ons kamp.
De mogelijke lokatie waar het projektiel zich zou bevinden moesten we helemaal uitkammen, na een aantal uur verder werden we opgeroepen om terug te keren naar de base.
We hoopten dat we gelijk mochten slapen want we waren al 17 uur wakker, maar we moesten weer een bevel aanhoren i.v.m aanval op de base.
Een aantal groepen moesten wederom het gebied weer in om lokatie te zoeken.
En wij mochten gelukkig wel slapen maar wel klaar om binnen 20 miuten het gebied in te kunnen bij een aanval, dus weinig kleren uit en dan maar slapen.
Vandaag hebben we corvee, wel ietst heel anders maar hoort er ook bij.
Later meer,
We hebben weer even kunnen slapen, onze slaap uren zijn momenteel maar weinig en we moeten veel werk verrichten.
Dit werk is niet alleen fysiek maar zeker ook mentaal erg zwaar en samen met het warme weer zeer vermoeiend met weinig slaap.
Goed eten en drinken en vitamines helpen me wel, zijn al drie collega’s aan de schijterij ik niet gelukkig.
We hebben ons op gemaakt voor een avond/nacht patrouille waar veel risico bij komt kijken, want de irakezen hadden de night of power een soort feest waarbij de hemelpoort openstaat of zoiets, dus aanslagen waren niet uit te sluiten.
Was veel drukker in As samawa maar rustig van incidenten.
We proberen steeds die akelige honden kapot te rijden maar is nog niet gelukt.
Het werk wat ik doe als boordschutter is best zwaar je staat constant op een rijdende bak en het enige wat ik vast heb is de MAG, elke manouvre die de bak maakt moet ik op reageren en daarbij moet ik constant van 9 tot3 waarneming houden, vooral s’nachts heb ik ook nog eens nachtzicht apparatuur.
Voor zo ver was alles rustig en zijn we heel terug gekeerd naar de base.
Na alle onderhoud en een lekkere frisse douche gaan slapen omdat we de volgende dag de force protection hebben, oftewel een konvooi beveiliging.
Moesten vandaag weer heel vroeg eruit om ons gereed te maken voor de konvooi beveiliging naar Al Kidr en dan naar Talil een grote basis van de Amerikanen.
Is ongeveer 4 uur heen en ook weer terug.
Wij waren de voorste twee bakken die alle wegen af moesten zetten, want het konvooi gaat voor alles en een opperste concentratie heel de rit.En in plaats van honden kapot te rijden heeft een colega met de patria een ezel aangereden op de terug weg lag de ezel er nog steed, wel op slag dood hoor.
Daar op de base in Talil van de Amerikanen is echt werkelijk weer Amerikaans hoor, het kamp is net zo groot als As samawa en alles is aanwezig.
We hebben daar ook gegeten, dat is echt een feest, ze hebben zelfs de burger king en de pizzahut op dat kamp.
Deze eetschuur was geweldig vers fruit, groente alle soorten drinken ijs, gebak en koek, chips en natuurlijk de gewone keuken was ook heel goed, die lui daar komen zeker niet om van het eten.
We zagen wel een herdenking van een Amerikaan die gesneuvelt was, is toch wel weer de harde realiteit.
De terug weg was saai en rete vermoeiend de brandende zon de wind als een fohn en kostant maar opletten.
Hebben trouwens eerder deze week ook een heel apart vogeltje gezien, die vloog weg en de zon glansde de veren mooi in licht blauw en nog wat mooie kleuren was heel appart om zoiets te zien in zo’n oorlogs gebied.
We merken nog steed niets van de aanval op Najaf maar dat zal de komende weken kunnen veranderen.
De verkiezingen gaan gewoon door waarschijnlijk op 21 januari en ze weten nog niet op wie ze moeten stemmen.
De foto’s die worden gemaakt proberen we te verzamelen en dan op te sturen en dan kan Auke deze op de site zetten.
Mooi later weer meer.
We zijn dinsdag begonnen met patrouille rijden 1e keer s’morgens, s’middags 2e keer.
De tweede keer zijn we een ander gebied gaan verkennen.
Best mooi om allemaal te zien, helemaal langs de eufraat, allemaal palmbomen veel goen en ook heel vriendelijke mensen aan die kant, zijn allemaal agrariers die veel hebben geleden onder sadam en nu hun eigen oogst zelf kunnen beheren.
Ook hier weer veel kinderen die aan komen rennen en zwaaien, hier is het gewoon fijn om rond te rijden maar we blijven opletten natuurlijk.
Hier zie je ook dat deze mensen vrij primitief leven en hun land onderhouden, de vrouwen lopen allemaal in het zwart en zijn vaak te vinden op het land of met het vee bezig.
We moeten ook steeds opletten wanneer we eten en drinken i.v.m. de ramadan.
Er lopen ook heel veel zwerf honden.
Na het warm eten hebben we onze prefab ingericht, best gezellig geworden we slapen hier met zijn drieen in.
Met de airco is het best aangenaam.
We zijn optijd weer gaan slapen omdat de volgende patrouille om 03:00 uur platselijke tijd is, dus we gaan nu voor het eerst een nachtelijke patrouille rijden.
Ook omdat de aanval van de Amerikanen op Faluja gevolgen heeft op ons werk hier, was de concentratie stukken hoger.
We zijn in kritikke gebieden rond gereden wat je veel spichtiger maakt.
We hebben alle checkpoint langs gereden om te checkken of de lui hun werk doen, de kmar was ook met ons mee om dat te controleren, maar ze houden niet echt van afspraken die lui.
In de morgen zijn we terug gekeerd naar de base om ons weer veilig aan te melden.
Vandaag zijn we naar de schietbaan geweest om onze wapens in te schieten, we zijn met de patria geweest, lekker met airco, dit was voor het eerst buiten de base.
De schietbaan is gewoon een stuk duin waar we zelf voorwerpen in het voor terrein leggen om op te schieten en is gelegen net naast een vuilnis belt.
Ik weet niet hoeveel vliegen As samawa nog meer heeft maar zoveel als er hier zijn heb ik in mijn leven nooit gedood.
VRESELIJK.
Na de lunche zijn we op patrouille geweest door de stad en de buiten wijken.
Het is indrukwekkend om te zien hoe arm en redelijk rijk dicht bij elkaar woont.
Het landschap is over het algemeen steppe met ook weer veel groen vooral langs de Eufraat.
Zitten veel gaten in de wegen.
Zijn ook bij de Dave Steensma brug geweest waar deze sergeant is omgekomen.
Over het algemeen worden we goed ontvangen, kinderen rennen gelijk naar de straten als we er aankomen en beginnen te zwaaien en te roepen.
Ook oudere mensen zwaaien of steken een hand op.
We zijn ook bij een imaam geweest van de Moektars, daar stonden we statische te wachten, er was ook net een school uit gegaan, al die kinderen rond de auto en zeuren om snoep , water en zelfs mijn bril of om geld.
Van de dochtertje van deze imaam kregen we een lekkernij op dienblad buiten bezorgd, was wel lekker maar miere zoet.
De meeste kinderen lopen daar ook op hun blote voeten en somigen rennen achter onze auto’s aan.
Ook veel zwerf honden.
Maar al bij al is de omgeving best mooi.
Helaas kan ik geen foto’s via deze rot computers erop zetten, maar als er een schijfje vol is stuur ik hem op en dan regelt auke dat wel weer.
De verwachting is dat het geweld iets kan toenemen, omdat Falutja wordt aangevallen door de Amerikanen waardoor er een vluchtelingen stroom wordt verwacht onze kant op.
Het eten is nog steeds goed en waarschijnlijk gaan we morgen de prefeb in.Later meer.
De lange reis naar Irak was zwaar en vermoeid, hebben 5 uur gevlogen in een warme kdc 10, wel werden we goed verzorgd.
Bij aankomst zijn we naar Koeweit city gereisd om verplaatsing gereed te maken wat te rusten en eten en om daarna weer te vertrekken naar de grens. Read the rest of this entry »
Zo de laatste dagen breken aan, nog even genieten, kijken of ik alles heb ingepakt.En dan kan ik vrijdag vertrekken.
